Παρουσίαση: Η Αισθητική στην Πόλη

Το σημερινό άρθρο είναι μια μικρή παρουσίαση που έκανα με θέμα «Η Αισθητική στην Πόλη». Το θέμα το προσέγγισα με βάση τρεις φωτογραφίες μου, που δείχνουν τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι την πόλη στην οποία ζω, καθώς και τον εναλλακτικό τρόπο με τον οποίο προσπαθώ να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα.


Sunrise in an Urban Scenery
Sunrise in an Urban Scenery

Ανατολή σε Αστικό Σκηνικό

Η πρώτη εικόνα έχει τίτλο «Ανατολή σε Αστικό Σκηνικό». Αυτό που με έκανε να τραβήξω αυτή τη φωτογραφία ήταν το φως αριστερά που περνούσε από τον φαινομενική στιβαρό όγκο της πολυκατοικίας. Συνήθως τις φωτογραφίες ανατολής και ηλιοβασιλέματος τις έχουμε συνδυάσει με εικόνες όμορφων τοπίων που αποπνέουν ένα αίσθημα γαλήνης. Εδώ επέλεξα να δείξω την όχι και τόσο κολακευτική πλευρά της πόλης: Τον απρόσωπο όγκο του τσιμέντου, τις κεραίες και τους ηλιακούς θερμοσίφωνες˙ πράγματα τα οποία κυριαρχούν στον ορίζοντα του αστικού τοπίου. Γι’ αυτήν την εικόνα έχουμε ευθύνη όλοι μας, επειδή έχουμε συμβάλει στη δημιουργία της αλλά επίσης έχουμε συμβιβαστεί με αυτή ως την de facto κατάσταση, με αποτέλεσμα να μην κάνουμε τίποτα για την βελτίωση της (μάλλον την κάνουμε χειρότερη).


Στάζω Καύλα
Στάζω Καύλα

Στάζω Καύλα

Η δεύτερη εικόνα έχει ως τίτλο αυτό που είναι γραμμένο στον τοίχο δεξιά (Στάζω Καύλα). Εδώ έχω γυρίσει το φακό της φωτογραφικής σε αυτά που υπάρχουν γύρω μου όταν περπατάω στους δρόμους αυτής της πόλης. Αυτό που βλέπει κανείς γύρω του είναι ένα συνονθύλευμα πραγμάτων που το κάθε ένα είναι σωστό για τον κάτοχο του αλλά όλα μαζί δημιουργούν μια εντελώς αντιαισθητική εικόνα. Ακόμα και ομοιογενή πράγματα, όπως τα ρούχα, με τον τρόπο που είναι τοποθετημένα δεν δείχνουν την ταυτότητα του καταστήματος το οποίο προσπαθούν να διαφημίσουν στους περαστικούς. Η βρώμικη ελληνική σημαία που κυριαρχεί στο φόντο συμβάλλει στο να μοιάζει το σκηνικό στο σοκάκι ακόμα πιο παράταιρο, ενώ αυτά που είναι γραμμένα στον τοίχο συμπληρώνουν μια εικόνα που μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο ως κιτς. Θα μπορούσα να δώσω μια φαινομενικά βαρυσήμαντη και καταγγελτική ερμηνεία για την κουνημένη και ασαφή ανθρώπινη φιγούρα αλλά επειδή δε μου αρέσουν αυτού του είδους οι ερμηνείες, δε θα πω περισσότερα.


Industrial Area Infrared
Industrial Area Infrared

Υπέρυθρο σε Βιομηχανική Περιοχή

Βέβαια η κριτική και η καταγγελτική διάθεση είναι πράγματα εύκολα και δεν κάνουν κάτι για να αλλάξει οποιαδήποτε κατάσταση. Αυτοί που επιλέγουν να γίνουν μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος είναι πολύ λίγοι και οι όποιες προσπάθειές τους, πέφτουν στο κενό. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ σε αυτή τη παρουσίαση με το τι κάνω προσωπικά ως πολίτης αλλά για μια από τις διεξόδους μου, μέσω της τέχνης.
Η φωτογραφία ονομάζεται «Υπέρυθρο σε Βιομηχανική Περιοχή» και έχει τραβηχτεί στην περιοχή του Βοτανικού. Το «πραγματικό» σκηνικό ήταν ένα αδιάφορο τοπίο από τσίγκινες στέγες αποθηκών και συνεργείων, διάσπαρτα δέντρα και αυτή τη δεξαμενή που λογικά δε χρησιμοποιείται πλέον. Η αλλαγή στην οπτική που προκαλεί το αόρατο φως του υπέρυθρου φάσματος, δημιουργεί ένα ονειρικό σκηνικό που μαγνητίζει το μάτι και παρουσιάζει μια νέα εκδοχή του αστικού τοπίου. Σε αυτή την εκδοχή, η προσοχή του θεατή μετατοπίζεται από την (αντι)αισθητική της καθημερινότητας σε ένα πιο εσωτερικό μέρος, μέσα στο οποίο ξυπνάει η διάθεση για φυγή και η αναζήτηση κάτι όμορφου μέσα στα τετριμμένα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.